واكنش گازها در صنعت، اهمیت و كاربردهای بسیاری دارد به طوری كه هر یک از فرایند های تهیۀ سولفوریك اسید و نیتریك اسید شامل چندین واكنش گازی متوالی است. یكی از این واكنش ها، تبدیل گاز گوگرد دی اكسید به گوگرد تری اكسید است.
\(2S{O_2}(g) + {O_2}(g) \to 2S{O_3}(g)\)
در معادلۀ موازنه شدۀ این واكنش، دو مول گاز گوگرد دی اكسید با یك مول گاز اكسیژن واكنش می دهد و دو مول گاز گوگرد تری اكسید تولید می شود؛ با این توصیف می توان گفت نسبت مولی اكسیژن مصرف شده به گوگرد تری اكسید تولید شده، ١ به ٢ است؛ به دیگر سخن نسبت های كمی زیر برقرار است:
\(\frac{{1mol{O_2}}}{{2molS{O_3}}},\frac{{2molS{O_3}}}{{1mol{O_2}}}\)
به هر یک از این نسبت ها یك عامل (کسر) تبدیل می گویند كه می توان با استفاده از آنها شمار مول های هر مادۀ شركت كننده در واكنش را از شمار مول های دیگری به دست آورد.
به بخشی از دانش شیمی كه به ارتباط كمی میان مواد شركت كننده (واكنش دهنده ها و فراورده ها) در هر واكنش می پردازد، استوكیومتری واكنش می گویند. دانشی كه كمک می كند تا شیمی دان ها و مهندسان در آزمایشگاه و صنعت با بهره گیری از آن، مشخص كنند كه برای تولید مقدار معینی از یک فراورده به چه مقدار از هر واكنش دهنده نیاز است.
1 به هر یک از ضرایب مواد شركت كننده در یک معادلۀ موازنه شده، ضریب استوكیومتری می گویند.
2 به واکنش آرام مواد با اکسیژن که با تولید انرژی همراه است، واکنش اکسایش می گویند.